Γραφει ο καφετζης του Coffeeshop
Αλκαζαρ στα αραβικα σημαινει καστρο, και απο το 1965 μεχρι σημερα ηταν η εδρα της ΑΕΛ. Ειναι το γηπεδο στο οποιο την αγωνιστικη περιοδο 1987-1988 γραφτηκε μια απο τις πιο ομορφες ιστοριες του ελληνικου ποδοσφαιρου, οταν η ομαδα της Λαρισας κατεκτησε παναξια το πρωταθλημα. Οποιος καταγεται απο τη Θεσσαλια σιγουρα εχει ακουσει απο τους μεγαλυτερους ή εχει ζησει την μεγαλη ΑΕΛ της δεκαετιας ’80. Και σιγουρα γνωριζει τον Καραπιαλη, τον Μητσιμπονα, τον Βουτυριτσα, τον Γκαλιτσιο, τον Βαλαωρα, τον Ζιωγα. Αυτοι οι παικτες ηταν που οδηγησαν την ομαδα στον τιτλο με προπονητη τον Σαγονια. Οχι τον Θωμαιδη της ΕΤ3, αλλα τον Γκμοχ.
Το μοναδικο εμποδιο στην πορεια της Λαρισας προς τον τιτλο ηταν η υποθεση Τσιγκοφ,του παικτη που βρεθηκε ντοπε στον αγωνα με τον Παναθηναικο, οπου αγωνιστηκε στις καθυστερησεις. Η ΑΕΛ τιμωρηθηκε με αφαιρεση 3 βαθμων και θα εχανε το πρωταθλημα. Υπηρξε κινητοποιηση των Λαρισαιων φιλαθλων που ειχαν αποκλεισει την εθνικη οδο και ετσι η αδικη αποφαση αλλαξε. Η ομαδα ξαναπηρε τους χαμενους βαθμους που αδικα της ειχαν αφαιρεθει, και τερματισε 1η.
Νομιζω οτι ολη η φιλαθλη Ελλαδα ενιωσε διαφορετικα εκεινη την χρονια. Κατι αλλαξε μιας και μια επαρχιακη ομαδα εσπασε το κατεστημενο της εποχης. Το ιδιο κατεστημενο που συνεχιζει και σημερα πιο σκληρο απο ποτε, γιατι τωρα ειναι πολλα τα λεφτα του Champions League και τα δυο στρουμπουλα μουσατα φιλαρακια, δεν αφηνουν ουτε ενα κοκκαλακι για τους αλλους. Ευχη μου ειναι να ξανασπασει αυτο το κατεστημενο για το καλο του ποδοσφαιρου.
Την Κυριακη η ΑΕΛ θα δωσει τον τελευταιο της αγωνα στο γηπεδο Αλκαζαρ. Μακαρι να αξιωθει να κατακτησει ενα τιτλο στο νεο της γηπεδο, ή αν δεν το παρει η Λαρισα ας το κανει καποια αλλη επαρχιακη ομαδα.
Η πορεια προς τον τιτλο 87/88:
Το νεο γηπεδο της ΑΕΛ:
Σχετικα με την αγορα του Πανιωνιου απο τον Μακαρο και τις φημες οτι ο Κομποτης θα αφησει τον Λαβαδειακο για να αγορασει την Καβαλα, αφιερωνουμε ενα τραγουδακι:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου